Sagowiec odwinięty 12/35

Sagowiec odwinięty pokrojem do złudzenia przypomina palmę, choć tak naprawdę wcale nią nie jest, gdyż należy do monotypowej rodziny sagowcowatych (Cycadaceae), skupiającej około 100 gatunków roślin. Z wiekiem roślina tworzy gruby, sztywny, postrzępiony „pień” oraz dekoracyjny, rozłożysty pióropusz dużych, zielonych, wygiętych na zewnątrz, pierzastych, sztywnych liści. Ze względu na pękaty, niski, częściowo zagłębiony w podłożu pieniek, początkowo bardziej przypomina wyglądem owoc ananasa z pióropuszem palmowych liści na szczycie niż dorosłego sagowca.

Trzeba pamiętać, że u cykasa prawie nic nie jest takie, jakim się wydaje, dlatego nie powinno nas dziwić, że również sztywny, gruby, postrzępiony „pień” z biologicznego punktu widzenia nie jest pniem, tylko kłodziną (rodzaj pnia typowy dla palm), powstałą z obumarłych liści, a roślina mimo swojego okazałego wyglądu nie jest drzewem. Na tym jednak nie koniec niespodzianek dotyczących cykasa, bo chociaż roślina wygląda całkiem niewinnie, wszystkie jej części są trujące (zawierają toksyczną cycazynę), dlatego w mieszkaniu powinniśmy znaleźć dla niej miejsce niedostępne dla dzieci i zwierząt domowych oraz wykonywać zabiegi pielęgnacyjne wokół niej w rękawiczkach ochronnych, unikając dotykania brudną ręką okolic oczu i twarzy.
Warto również wiedzieć, że cykas to jedna z najstarszych roślin jakie przetrwały do naszych czasów, gdyż jego przodkowie wywodzą się od paproci drzewiastych, żyjących na ziemi wiele milionów lat temu. Ten roślinny relikt przeszłości może być uprawiany w naszych mieszkaniach tylko dlatego, że jeden z jego gatunków okazał się stosunkowo tolerancyjny i zaakceptował trudne warunki panujące w domach. Mimo to musimy pamiętać, że roślina będzie się dobrze rozwijała tylko wtedy, gdy odpowiednio o nią zadbamy, gdyż w przeciwnym razie może zacząć chorować i tracić swoją egzotyczną urodę.

Cykas kocha ciepło i światło, dlatego przez cały rok musi mieć zapewnioną pokojową temperaturę (zimą zniesie temperaturę 15-18 st. C) i bardzo jasne, ale osłonięte przed bezpośrednim słońcem miejsce uprawy.
Roślina nie jest szczególnie wrażliwa na suche powietrze (jej liście pokrywa woskowy nalot, chroniący ją przed nadmierną utratą wilgoci), ale będzie nam wdzięczna, jeśli od czasu do czasu spryskamy jej liście letnią wodą. Cykas dość dobrze też znosi przejściową suszę, choć woli systematyczne podlewanie, bo inaczej końcówki jego liści mogą obsychać.

Z podlewaniem nie możemy jednak przesadzać, gdyż od nadmiaru wody w podłożu, roślina łatwo gnije. Jeśli sagowiec ma zapewnione odpowiednie warunki uprawowe, dobrze rośnie i rzadko choruje, ale kiedy go zaniedbamy, staje się wrażliwy na choroby (np. pleśnie) i szkodniki (np. przędziorki, miseczniki, wciornastki, wełnowce). W jego przypadku atak szkodników lub patogenów stanowi jednak znacznie poważniejszy problem niż w przypadku innych roślin, gdyż cykas źle reaguje na chemiczne środki ochrony roślin i ciężko mu wtedy pomóc.

Sagowiec odwinięty to roślina bardzo okazała, odpowiednia głównie do dużych pomieszczeń, ponieważ jednak z natury rośnie niezwykle wolno (zwykle rozwija zaledwie 1-2 liście w ciągu roku), jego rozmiary mogą zacząć stwarzać nam problemy dopiero po wielu latach (egzemplarze rosnące w naturze osiągają 3 m wysokości po około 30 latach). Za sprawą dużych liści, roślina będzie wtedy wymagała więcej miejsca wokół siebie niż nad sobą, gdyż bardziej rozrasta się na szerokość niż na wysokość. Ze względu na powolny wzrost, nie będzie natomiast oczekiwała częstego przesadzania, dlatego jedna, większa doniczka może jej wystarczyć nawet na kilka lat.